LVII Forum Humanum Mazurkas - 1 lipca 2023 r.

WIESŁAW OCHMAN tenor, wybitny polski śpiewak operowy i pedagog muzyczny, doktor honoris causa AGH, odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Wiesław Ochman zdobył rozgłos zarówno w Polsce, jak i za granicą, wykonując główne partie w operach klasyków takich jak Giuseppe Verdi, Richard Wagner, Wolfgang Amadeusz Mozart i inni.
Jego barwny i ekspresyjny tenor oraz umiejętność wyrażania głębokich emocji zyskały mu uznanie krytyków i publiczności na całym świecie.

Artysta współpracował z najważniejszymi operami i teatrami muzycznymi, takimi jak War- szawska Opera Narodowa, Teatr Wielki - Opera Narodowa w Warszawie, Opéra de Paris, Teatro alla Scala w Mediolanie, Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Śpiewał także na sce- nach m.in. Gran Teatre del Liceu w Barcelonie i Opery Wiedeńskiej oraz w operach w Buenos Aires, Madrycie, Moskwie, Rzymie i Sewilli. Uczestniczył w festiwalach muzycznych z udzia- łem m.in. Wiener Philharmoniker i Berliner Philharmoniker pod dyrekcją Herberta von Karajana i Karla Böhma.

Wiesław Ochman jest również cenionym pedagogiem. Przez wiele lat uczył na Uniwersytecie Muzycznym Fryde- ryka Chopina w Warszawie, przekazując swoje umiejętności i doświadczenie kolejnym pokoleniom młodych śpiewa- ków. Pasją Wiesława Ochmana jest także malarstwo. W czasie naszego wieczoru zaprezentujemy Państwu wystawę prac Artysty.

Wiesław Ochman o swoim malarstwie

Miałem wówczas pięć lat i właściwie od tamtego dnia malarstwo towarzyszy mi zawsze i wszędzie. lnteresuje mnie przede wszystkim kolor i jego rola w budowie obrazu. Rozwiązania barwne, pełne tajemniczych współistnień, wywołujące dźwięczność płótna, zawsze sprawiały mi wielką radość. Nic też dziwnego, że zakochałem się po uszy w całym Malarstwie, bez względu na jego istotę programową.

Uroda zjawisk, których głównym aktorem jest światło sprawiły, że próbuję przy pomocy plamy barwnej zachować je w malarskiej pamięci.
Pejzaż, zachód słońca, świt czy fioletowo-niebieskie figi w białej misie – wszystkie te tematy zachwyciły mnie malarsko i starałem się zanotować je na płótnie.
Każda z tych impresji jest moim „przeżyciem” tematu. Nie chcę malować tylko i wyłącznie „intelektualnie”, pedantycznie dbając o formę i szukać „trafionych” kolorów i harmonii. Nie potrafię też „na zimno” konstruować swoich malarskich wrażeń. Mam niewiele czasu na malowanie, stąd mój pośpiech w zagospodarowywaniu płótna. Na pewno często efekt końcowy moich zmagań z formą, barwami, ich chłodem i temperaturą jest daleki od zamierzonego, ale na pewno autentyczny. Nigdy nie próbowałem nikogo naśladować, a moje malarskie widzenie świata ukształtowała przyjaźń z Czesławem Rzepińskim.

Śpiew wypełnia mi życie bez reszty, a zjawił się nieoczekiwanie w moim życiorysie.To, że zostanę śpiewakiem operowym – zaledwie przeczuwałem, w to, że zostanę malarzem zawsze wierzyłem.
I dalej wierzę.